De beste manier om Wrangell St. Elias National Park in Alaska te ontdekken is door een gletsjerwandeling te maken. De Root Glacier Trail voert je door een adembenemend landschap naar de voet van de gelijknamige gletsjer. Het felblauwe ijs kraakt onder je voeten en snelstromende gletsjerriviertjes zoeken hun weg naar beneden. Root Glacier vormt een magisch landschap met zijn blauwe poelen, diepe kloven en watervallen die zijn uitgesleten door gletsjerstromen. Onder leiding van een ervaren gids maken we een wandeling over de machtige gletsjer.
INHOUDSOPGAVE
- Wrangell St. Elias National Park
- Vliegen naar Wrangell St. Elias National Park
- Spectaculair uitzicht vanuit Cessna
- Formaliteiten Root Glacier Trail
- Kennecott Mines
- Afdalen naar gletsjer
- Omringd door een prachtig landschap
- IJsklimmen Root Glacier
- En dan zit de Root Glacier Trail erop
- Praktische informatie Root Glacier Trail
- Overnachten in Wrangell St. Elias National Park
- Reizen naar Alaska – Hoe kom je er?
- ESTA aanvragen voor Amerika
- Auto huren Alaska
Wrangell St. Elias National Park
Wrangell St. Elias is het grootste nationale park van de Verenigde Staten. Het park strekt zich uit van de hoogste bergen van het land tot de oceaan, en is het best te omschrijven als pure wildernis. Een afgelegen, uitgestrekt, onontwikkeld, maar prachtig landschap. Kennicott is bereikbaar via een shuttlebus of vliegtuigje vanuit Chitina. De enige toegangsweg over land is de McCarthy Road, een gravelweg dwars door het nationaal park. De weg eindigt bij de Kennicott-rivier vlak voor McCarthy.
McCarthy en de historische mijnplaats Kennicott liggen aan de andere kant en zijn bereikbaar via een voetgangersbrug. De conditie van de weg is niet altijd hetzelfde, soms is deze begaanbaar met een gewone personenauto, maar een auto met vierwielaandrijving wordt aangeraden. Reis je met een camper door Alaska? Camperverhuurders verbieden het om de McCarthy Road naar Kennicott en McCarthy te rijden. De snelste manier om Wrangell St. Elias National Park te bereiken is met een vliegtuigje vanuit Chitina.
Vliegen naar Wrangell St. Elias National Park
Om klokslag 09:00 uur worden we verwacht op het vliegveld van Chitina om te boarden voor onze vlucht naar Wrangell St. Elias National Park. Een echt vliegveld kan je het honderd meter lange, stoffige grindpad overigens niet noemen. De huurauto inclusief bagage laten we voor twee dagen achter op de parkeerplaats van het vliegveld. Met ieder een tas met de hoognodige spullen wachten we op het vliegtuigje.
In de verte klinkt het geluid van een propellervliegtuigje. De Cessna maakt een scherpe bocht, verdwijnt achter de bergen en stuitert ineens voor ons langs over het grindpad. De bagage wordt door de piloot uiterst zorgvuldig in het staartstuk van het toestel geplaatst. Vervolgens gaan we samen met een Nederlands stel aan boord van de meer dan veertig jaar oude Cessna. De riemen gaan vast, de koptelefoons worden opgezet en de deuren worden nog één keer gecontroleerd voor de piloot plaatsneemt achter zijn stuurknuppel.
Spectaculair uitzicht vanuit Cessna
Met enigszins klamme handjes zet ik mij schrap voor het opstijgen. Als ik eenmaal in de lucht hang, is er niets aan de hand. Maar het opstijgen van een vliegtuig vind ik elke keer weer spannend. Ook deze keer. Misschien wel juist deze keer. Omdat het zo’n klein toestel is. De landingsstrip ligt direct naast de Copper River. Met het oversteken van de rivier vlieg je ook meteen het Wrangell St. Elias National Park binnen. De spanning glijdt al snel van mij af. Wat een geweldige ervaring is dit. Ik zit met mijn neus tegen het raam gedrukt, en kijk naar het fantastische landschap onder mij.
De piloot neemt alle tijd en laat ons de mooiste plekken van het park, dat groter is dan heel Nederland, zien. Zo vliegen we rakelings langs de berghelling waar nog restanten te zien zijn van oude mijngebouwen. En vliegen vlak boven Root Glacier, een hagelwit tapijt in een overwegend zandkleurig maanlandschap. Na een spectaculaire vlucht van ruim drie kwartier zet de piloot het toestel feilloos aan de grond op de landingsbaan van McCarthy.
Formaliteiten Root Glacier Trail
Diezelfde middag melden we ons in een kantoortje tegenover het hotel voor de Root Glacier Trail. Voor we op pad kunnen, moeten eerst de nodige formaliteiten worden afgehandeld. We ondertekenen een formulier dat St. Elias Alpine Guides niet aansprakelijk is voor eventuele ongelukken tijdens de gletsjerwandeling. Daarna moeten we de crampons passen. Dit zijn ijzeren haken die je onder je schoenen bindt om over het ijs te kunnen lopen. Ook krijgen we handschoenen mee ter bescherming tegen het scherpe ijs op de gletsjer. En we maken kennis met gids Brandon en de andere deelnemers aan de wandeltocht. Een Nederlands stel waarmee we ook in het vliegtuigje naar McCarthy vlogen.
Kennecott Mines
We passeren aan het begin van de wandeling de vervallen gebouwen van Kennecott Mines. De rode gebouwen in het historische mijnstadje worden zo gerestaureerd dat ze er nog steeds vervallen uitzien, maar dat het wel mogelijk is om ze te bezoeken. Een eindje buiten het dorp is nog een laatste gelegenheid voor toiletbezoek en bij het bordje slaan we naar linksaf voor de Root Glacier Trail. We wandelen over een spoor, dat in 1920 werd aangelegd voor wagons uit de mijnen. Gaandeweg stoppen we een aantal keer om te genieten van het fantastische uitzicht om ons heen.
Afdalen naar gletsjer
Met name het laatste deel van de Root Glacier Trail is pittig. Het smalle steile grindpad, waarbij een glijpartij al snel op de loer ligt, maakt het lopen niet makkelijk. We kunnen de gletsjer bijna aanraken als een van de deelnemers niet verder durft. Ze sluit zich aan bij de groep van een collega van Brandon en keert om, terug naar Kennicott. Uiteindelijk komen we met z’n vieren aan bij de Root Glacier en wordt het tijd om de crampons onder te binden. Dat is nog een heel gepruts als je dat voor het eerst doet. Gelukkig is onze gids daarbij behulpzaam. We krijgen een korte instructie hoe je met de crampons de gletsjer op klimt en eroverheen loopt: in V-vorm en je hakken als eerste in het ijs neerzetten. Aanvankelijk heb ik wat moeite met de manier van lopen, maar na een enige tijd heb ik het onder de knie.
Omringd door een prachtig landschap
Anders dan ik me had voorgesteld, is het totaal niet koud op de gletsjer. Integendeel zelfs. Aanvankelijk ziet het ijs er niet echt als ijs uit omdat er zand en andere materialen op zijn gekomen waardoor er allerlei strepen in verschillende kleuren door het landschap lopen. Op een gegeven moment kom je op een plek waar het ijs er echt als ijs uitziet. Root Glacier vormt een indrukwekkend landschap met zijn blauwe poelen, metersdiepe kloven en watervallen die zijn uitgesleten door gletsjerstromen. We lopen in een treintje achter onze gids aan. Op sommige plekken is het ijs zo helder dat het lijkt of je je voet in een kabbelend beekje plaatst.
IJsklimmen Root Glacier
Naast de stroompjes water zie je ook hier en daar een blauw meertje, omgeven door hoge ijswanden, op de gletsjer. Ze zien er onschuldig uit, maar kunnen meters diep zijn. Brandon neemt ons één voor één mee naar de rand. Fantastisch die blauwe kleur! Na een paar laatste meters klimmen, komen we bij een wel heel erg mooie plek terecht. De gids rolt zijn meegenomen matjes uit waarop we kunnen gaan zitten. Omgeven door besneeuwde bergketens genieten we van een spectaculair uitzicht op de omliggende bergtoppen. Na de korte stop lopen we verder over de ijsvloer. We klimmen verder omhoog en bereiken de rand van een diepe krater. Hier volgen we ademloos de verrichtingen van een aantal ijsklimmers. Gezekerd en met pikhouwelen trotseren zij de hoge ijswanden.
En dan zit de Root Glacier Trail erop
Nog één keer kijk ik achterom naar Mount Blackburn, de hoogste piek in het nationaal park, voor ik de machtige gletsjer definitief verlaat. De handschoenen gaan uit en mijn schoenen worden verlost van de crampons, die veilig opgeborgen worden in de rugzak van de gids. De terugweg kan beginnen. Na een uurtje klimmen en dalen over het smalle pad bereiken we Kennicott, waar vierenhalf uur geleden de Root Glacier Trail begon. Vanaf de veranda van het hotel kijken we terug op een fantastische eerste dag in Wrangell St. Elias Nationaal Park. Een dag die ik niet snel zal vergeten. Vliegen in een oude Cessna én de Root Glacier Trail lopen, op één dag. Mooier kan het niet worden, toch?
Praktische informatie Root Glacier Trail
- Je moet in goede conditie zijn om de bijna vijf uur durende hike over oneffen terrein en op de gletsjer goed te kunnen maken.
- Trek goede wandelschoenen en warme (thermo)kleding aan.
- Neem eventueel wandelstokken mee.
- Vergeet je camera niet, en neem een extra accu en SD-kaartje mee.
- De Root Glacier Trail is niet geschikt voor jonge kinderen.
- Bij de wandeltocht is geen lunch inbegrepen.
- Er zijn wandelingen te boeken voor een hele of halve dag.
- Je kunt de wandeltocht maken van eind mei tot begin september.
Overnachten in Wrangell St. Elias National Park
In Wrangell St. Elias National Park is niet veel keus als het om accommodaties gaat. Kennicott Glacier Lodge bestaat uit twee gebouwen; de Main Lodge en de South Wing. De Main Lodge is het oorspronkelijke gebouw en heeft kamers met uitzicht op de gletsjer of het bos en de bergen. De kamers in het hoofdgebouw hebben geen eigen badkamer. Op de gang van elke verdieping zijn voldoende badkamers en toiletten aanwezig. Wij vonden het geen probleem om een badkamer te delen. Zowel de kamer als badkamers en toiletten zijn zeer schoon. In de South Wing, gelegen op 50 meter van het hoofdgebouw, hebben alle kamers uitzicht op de gletsjer en zijn voorzien van een eigen badkamer.
In Kennicott Glacier Lodge wordt om 19:00 uur het avondeten geserveerd. Er wordt met alle gasten gezamenlijk gegeten aan lange tafels. Op de tafels staan bordjes met je naam erop. Elke dag is het dus een verrassing met wie je aan tafel zit. Een erg leuk principe omdat je op deze manier met mensen in gesprek komt die je anders niet zo snel zou spreken. Ga je de volgende dag op pad, dan kan je na het avondeten een briefje invullen voor een lunchpakket. Deze kan je de volgende ochtend na het ontbijt ophalen. Het lunchpakket is uitgebreid, divers en smaakt erg goed.
Reizen naar Alaska – Hoe kom je er?
Er zijn diverse luchtvaartmaatschappijen die vanaf Amsterdam, Brussel en Düsseldorf met één of meerdere tussenstops naar de Alaska vliegen. Wij vlogen met Icelandair – met een tussenstop in Reykjavik – in ruim 10 uur naar de luchthaven van Anchorage, waar onze vakantie in Alaska startte. Kijk op TIX.nl voor goedkope vliegtickets Anchorage.
ESTA aanvragen voor Amerika
Plannen voor een reis naar Alaska? Vergeet dan niet op tijd een ESTA voor Amerika aan te vragen. Je kunt met een ESTA maximaal 90 dagen in de Verenigde Staten verblijven. Op deze Nederlandse website kun je eenvoudig en snel een ESTA aanvragen voor Amerika. Het grote voordeel van deze website is dat je met iDeal kunt betalen. Na goedkeuring is een ESTA nog twee jaar geldig óf tot het moment dat je paspoort is verlopen. Reis je dus binnen twee jaar meerdere keren naar de Verenigde Staten, dan hoef je niet opnieuw een ESTA aan te vragen.
Auto huren Alaska
Auto huren in Alaska? Dan raad ik je aan dit vóór vertrek te doen. Zelf kies ik altijd voor Sunny Cars. Als je via deze organisatie huurt, ben je altijd all inclusive verzekerd. Zelfs je eigen risico wordt door hen gedekt. Op de luchthaven van Anchorage stap je in de gereedstaande huurauto en kan jouw avontuur in Alaska beginnen. Meer informatie over de verkeersregels in Amerika lees je hier: alles wat je moet weten over autorijden in de Verenigde Staten.
Meer tips voor een vakantie naar Alaska? Lees dan ook deze artikelen met de grootste staat van Amerika in de hoofdrol:
- Roadtrip Alaska: onze route voor een 21-daagse rondreis Alaska + tips
- Berenexcursie in Katmai National Park: wilde beren spotten in Alaska
- Gletsjers in Alaska: ijsrivieren die je moet bezoeken voor het te laat is!
- Natuur in Alaska: ongerepte natuurschoon in 15 adembenemende foto’s
- Solomon Gulch Trail Valdez: wandelen in de ongerepte natuur van Alaska
Goed om te weten: Als het om de plaats of de rivier gaat wordt Kennicott geschreven met een i. Heeft het te maken met het mijnbedrijf, dan wordt het met een e geschreven: Kennecot.
2 reacties
Wat een prachtige foto’s en wat een prachtige reis! Alaska staat ook nog op mijn lijst, hoop er snel naar toe te kunnen. Dank voor dit verslag! gr Jeannet
Dankjewel Jeannet, leuk om te horen! Het was een geweldige reis, en ik begrijp heel goed dat Alaska op je lijstje staat.