Mijn mooiste herinneringen op reis zijn steevast die van bijzondere ontmoetingen met mensen. Khalid in Oman liet ons ‘zijn’ Ibra zien, Kaya in Zuid-Afrika kookte een traditionele maaltijd voor ons en tijdens onze rondreis Bali nam Gusti ons mee voor een wandeling door de rijstvelden van Sidemen. Ook in Canggu hadden we een bijzondere ontmoeting. Ik heb lang getwijfeld of ik het verhaal over deze toevallige ontmoeting moet delen. Uiteindelijk heb ik besloten om het te doen. Al was het alleen maar om aan te geven hoe het gesteld is met homoseksualiteit in Indonesië.
INHOUDSOPGAVE
Homoseksualiteit in Indonesië
In Indonesië is homoseksualiteit, op de provincie Atjeh na, nog niet verboden maar er zijn diverse signalen dat dit op korte termijn gaat veranderen. Conservatieve moslimpartijen hebben in aanloop naar de lokale en landelijke verkiezingen een aantal zaken hoog op de agenda gezet. Waaronder het strafbaar stellen van homoseksualiteit. Als deze moslimpartijen de macht grijpen, zal homoseksualiteit in Indonesië verboden worden.
In één van de wetsvoorstellen staat dat er op homoseksuele handelingen een celstraf van negen jaar zou moeten komen. Uit een recente peiling blijkt dat 90 procent van de Indonesiërs zich ‘bedreigd’ voelt door de homogemeenschap. Veel Indonesiërs zien homoseksualiteit als een mentale ziekte die te genezen is en in de Koran omschreven wordt als ‘onzuiver’.
Pinautomaten die geen geld geven
De zon schijnt uitbundig en de luchtvochtigheid is hoog wanneer we op zoek gaan naar een pinautomaat in de straten van Canggu. De eerste is buiten gebruik, de tweede spuugt geen Indonesische Rupiah’s, en de derde en laatste accepteert geen van onze bankpassen en creditcards. Na kilometers gelopen te hebben, keren we zonder geld terug naar het guesthouse. Inmiddels is het etenstijd. We hopen dat we met een van onze bankpassen of creditcards bij het restaurantje kunnen betalen. Helaas blijkt dit niet te kunnen.
Achterop de motor alle pinautomaten langs
De jongen uit de bediening biedt uitkomst. Hij stapt samen met Roel op de motor. Op zoek naar een pinautomaat. Ik blijf achter in het restaurant. Als een soort van onderpand. De minuten tikken weg. Nog steeds geen teken van Roel en de jongen. Ik begin een beetje ongerust te worden. Bij elke voetstap die ik hoor, kijk ik achterom. Geen Roel. Inmiddels zit ik al meer dan twintig minuten te wachten. Er zal toch niks gebeurd zijn?
Even appen, een sms sturen of een belletje plegen, het lukt niet. En dat uitgerekend op dit moment. Om de een of andere reden doet mijn telefoon vrij weinig sinds ik op Bali ben. En waar het aan ligt? Geen idee. Het afgelopen jaar ben ik in menig uithoek geweest en kon ik altijd op mijn gadget van Steve Jobs vertrouwen. Na ruim drie kwartier zijn ze eindelijk terug. Met geld. Het kostte wat moeite omdat de eerste drie pinautomaten geen geld geven. Net als vanmiddag. Het geld moest van ver komen. Uit Simnyak om precies te zijn.
En dan het schrijnende verhaal op de motor
Een van de eerste dingen die Roel tegen me zegt: ‘Je mag blij zijn dat jij niet achterop de motor bent gestapt’. Ik frons mijn wenkbrauwen. We bestellen nog een wijntje en proosten op een goede afloop. Ik nip ondertussen van mijn glas Two Islands Chardonnay als Roel vertelt over zijn zoektocht naar een werkende pinautomaat én zijn chauffeur. Het vinden van een automaat bleek kinderlijk eenvoudig te zijn. Maar het geven van geld was een ander verhaal.
Rijdend door de straten van Canggu, en ver daarbuiten, vraagt de jongen of wij een stel zijn. Roel weet niet goed wat hij hiermee aan moet, maar antwoord uiteindelijk bevestigend. De jongen zegt op zijn beurt ook gay te zijn maar dat het voor hem onmogelijk is om dit aan de grote klok te hangen. Familie, maar ook zijn collega’s en vrienden weten niets van zijn geaardheid. Hij vraagt Roel om zijn geheim niet te delen met zijn collega’s. Ook vraagt de jongen of hij na werktijd kan langskomen. Voor sex. Hij vraagt naar de naam van onze accommodatie. Roel zegt dat we in een hotel in Canggu slapen, maar noemt geen naam.
Zijn verhaal houdt me bezig
En inderdaad, ik ben blij dat ik niet achterop de motor gestapt ben. In dergelijke situaties kan ik namelijk binnen no-time in de paniekstand schieten. Maar aan de andere kant, ik had graag met de jongen in gesprek gegaan. Om meer te weten te komen over zijn situatie. En of er uitzicht is op verbetering zodat hij wél zichzelf kan zijn. Een schrijnend verhaal dat nog lang die avond, en de dagen daarna, door mijn hoofd spookt. Aan de ene kant de jongen die niet zichzelf kan zijn omdat homoseksualiteit in Indonesië een taboe is. Maar ook het idee dat er ongetwijfeld mannen zijn die wél op soortgelijke voorstellen ingaan. En waar blijft dan de waardigheid van zo’n jongen? Anno 2019 mag het toch niet zo zijn dat een homosexuele jongen, die niet uit kan komen voor zijn gevoelens, zich aanbiedt voor sex?
Reizen naar Bali – Hoe kom je er?
Er zijn diverse luchtvaartmaatschappijen die vanuit Nederland naar Denpasar vliegen. Sinds november 2019 vliegt Garuda Indonesia ‘rechtstreeks’ vanaf Amsterdam naar de hoofdstad van Bali. De vliegtijd is ongeveer 18 uur, inclusief een tankstop op de luchthaven van Medan op Sumatra. Vlieg je vanaf Amsterdam met een tussenstop, dan is je vliegticket naar het Indonesische eiland voordeliger. Kijk op TIX.nl voor goedkope vliegtickets Bali.
Beste reistijd Bali
Op Bali is het heel het jaar door tropisch warm en zijn er twee seizoenen: het droge seizoen en het regenseizoen. Het droge seizoen begint in april en loopt door tot het einde van september. Dat maakt de zomervakantie tot een fantastisch moment om te reizen naar Bali. Houd er rekening mee dat dit ook de drukste en duurste periode op Bali is. Het regenseizoen duurt van oktober tot het einde van maart, maar je kunt dan nog altijd Bali bezoeken, aangezien de regenbuien kort (maar intens) zijn. Waarom ik het regenseizoen de beste reistijd vind lees je hier: Wat is de beste periode om naar Bali te reizen?
Heb je een visum nodig voor Bali?
Ga je maximaal 30 dagen naar Bali en ben je in het bezit van een Nederlands paspoort dat nog minstens zes maanden geldig is? Dan hoef je voor vertrek geen visum te regelen! Bij aankomst op het Indonesische eiland krijg je een visumvrije entree. Dit is een stempel in je paspoort waarop staat dat je maximaal 30 dagen in Indonesië mag blijven. Een visumvrije entree is gratis.
Als je vakantie tussen 30 en 60 dagen is, moet je je visum ‘verlengen’. Dit kun je het beste vooraf doen in Nederland. Dat scheelt geld en een hoop tijd en gedoe op Bali. Je kunt dit doen bij de Indonesische ambassade in Den Haag. Online vul je het formulier in. Deze print je uit en met je vliegticket, paspoort en pasfoto ga je naar de ambassade. Je levert alles in en betaalt € 50,-. Na een week kan je jouw paspoort met visum voor 60 dagen ophalen.
Heb je geen zin om twee keer op en neer te reizen naar Den Haag? Een visumbureau kan je een handje helpen. Uiteraard rekenen ze daar een vergoeding voor.
Tips voor een vakantie naar Bali? Lees dan ook deze artikelen met het Indonesische eiland in de hoofdrol:
- Wat te doen in Sidemen: leuke tips voor het authentieke Sidemen op Bali
- Accommodaties Bali: dit zijn de mooiste hotels om te overnachten op Bali
- Wat kost een vakantie Bali: alle kosten voor een 28-daagse rondreis Bali
- Penglipuran Village: tips voor bezoeken van traditioneel dorp op Bali
- Wat te doen in Denpasar: tips voor de leukste bezienswaardigheden
Disclaimer: De betreffende jongen staat op geen enkele afbeelding in dit artikel. Bovendien hebben alle personen die op de foto’s staan niets te maken met homoseksualiteit in Indonesië.
2 reacties
Ja, dat is een heel heftig verhaal Marcel!!! En het is een verschrikkelijk idee wat er met die jongen zou kunnen gebeuren als er inderdaad iemand op zijn aanbod ingaat. Het moet vreselijk zijn om er niet voor uit te mogen komen. Wij zijn ook ontzettend blij dat we jullie ontmoet hebben en om te zien hoe fantastisch jullie relatie is!! Dat gun je anderen toch ook?!?
Bedankt voor je reactie Els! Het is idd een heftig verhaal. En ik moet er niet aan denken dat er mannen zijn die wel op zulke voorstellen ingaan. Ik hoop dat instanties, maar ook reizigers, hier hun ogen niet voor sluiten. Dat mag gewoon niet!